Tot op de dag van vandaag heeft zijn naam dan ook een magische klank voor zowel de oude (salsa)garde van de jaren tachtig als de jongste generaties van de jaren negentig. Elk album dat hij uitbrengt gaat gretig over de toonbank en is binnen de kortste keren uitverkocht.Oscar begon zijn muzikale carrière als bassist, maar bleek spoedig een ook een begiftigd sonero. Met gevoel voor ritme en perfecte timing kan hij voor de vuist weg teksten improviseren en weet hij elk optreden iets persoonlijks mee te geven.

Luister eens naar die prachtige registraties van zijn optredens in Amsterdam uit de jaren tachtig ("Life", Dureco, 1989) of dat recente dubbelalbum van optredens in een New Yorkse nachtclub (¡En vivo!, RMM, 2000). Hier zit dan ook zijn aantrekkingskracht. Vanwege zijn lange staat van dienst zou je toch veel eigen werk verwachten. Dat is er natuurlijk wel (zijn "Llorarás" is een klassieker), maar toch bevatten zijn albums overwegend werk van anderen. Oscar's aantrekkingskracht zit hem dan ook in de originele bewerkingen van die nummers en het persoonlijke stempel dat hij daarop weet te drukken. Zijn vertolkingen zijn geen kopietjes meer, maar evenaren de kracht van "origineel". Zo origineel, dat inmiddels talloze artiesten zijn stijl hebben geadopteerd en goede sier mee proberen te maken. Oscar in 1943 geboren in barrio Autimano van de miljoenenstad Caracas.

Van jongs af aan had hij maar één wens, en dat was muzikant te worden. Zijn eerste optredens waren sociale activiteiten binnen de familie en de barrio. Aanvankelijk speelde hij op allerlei geïmproviseerde instrumenten, maar met zijn als taxi? en buschauffeur verdiende geld kocht hij echte instrumenten en werd steeds professioneler. Zijn talent bleef niet onopgemerkt en langzaam steeg zijn ster. Hij zong en speelde bas in de bekendste Venezolaanse orkesten van die tijd zoals Los Blanco en Billos Caracas boys. Uit deze periode dateren zijn eerste opnamen (o.a. "Ariel" met Billos Caracas Boys). In 1973 formeerde hij zijn eerste orkest: La Dimensión Latina. De ontwikkelingen met dat orkest verliepen zo stormachtig, dat er niet eens voldoende materiaal was voor een elpee. Eén en ander resulteerde in een met El Clan de Victor gedeelde elpee, waarop elk orkest met 4 tracks vertegenwoordigd is. In 1977 verliet Oscar La Dimension en formeerde "La Salsa Mayor". Daarna volgde een korte periode met "La Critica" en vanaf 1979 is hij onder eigen naam gaan optreden.
Oscar d'Leon is sterk beïnvloed door de groten van de Cubaanse muziek, zoals Beny Moré en La Sonora Matancera. Verder werd hij sterk beïnvloed door de Latin muziek zoals deze in de jaren zestig in New York tot ontwikkeling kwam. In het bijzonder de muziek van Eddie Palmieri en de verschillende Fania?artiesten. Ook is hij niet ongevoelig geweest voor nieuwe muzikale ontwikkelingen en heeft bijvoorbeeld ook "salsa romantica" geproduceerd.