Het belangrijkste percussie-instrument in de kaseko is de ‘skratjie’, bestaande uit een grote trom/pauk met daarop een bekken. Deze geeft het basisritme aan. De naam betekent letterlijk schraag en duidt erop dat deze trom meestal op een houten rekje wordt geplaatst. Ook de New Orleans Jazz was van invloed op de kaseko, net zoals de Latijns-Amerikaanse muziek en calypso. De percussie-instrumenten werden door de invloed van rock- en popmuziek aangevuld met westerse popinstrumenten, zoals een elektrische gitaar, een basgitaar en een drumstel. Ook nam het gebruik van het elektrische orgel toe. Kenny B ft Royal Roots Band maakte de zaterdagavond compleet. Reggae en dancehall in het Engels en Surinaams zijn z’n specialiteit en we hebben het geweten. Zijn enthousiaste optreden, hij rende van de ene kant van het podium naar de andere, sloeg over op het publiek en iedereen was aan het dansen en zingen.

Zondag 30 juni 2013
Om 12 uur was ik weer present, nieuwsgierig naar wat me te wachten stond. Het programma van zondag was immers zeer divers: zouk/kizomba, son, dancehall, zoblazo, chutney-soca, pop. Het eerste optreden was van Ir-Sais en Engelly, die ons met hun zoetgevooisde stemmen gelijk in de feeststemming brachten. Rustige zouk/kizomba-nummers waar je lekker op kon swingen. Ook hun nummer Ik wil jou brachten ze ten gehore. Chris Garcia ft. Sabroso. Chutney-Soca van het eerste uur(Chutney-Soca is een cross-overstijl van soca en Hindi/Engelse teksten met Indiase instrumenten zoals dholak en dhantal). We hadden zaterdag reeds kennis gemaakt met Sabroso, we wisten dus wat ons te wachten stond, maar wat we niet wisten was dat Chris Garcia als een trein over je heen dendert. Chutney Bacchanal is een van zijn populairste nummers en als je weet wat ‘bacchanal’ in het Caribisch gebied betekent, hoef ik je niets meer uit te leggen. Meiway met z’n muziekstijl Zoblazo. Respect! Wat een energie en wat een interactie met het publiek! Deze man heeft een staat van dienst waar je u tegen zegt. Achtergrondzangeressen, danseressen, muzikanten, de hele act was compleet.

(Zoblazo is een mix van folklore uit het zuidelijke deel van Ivoorkust en de aangrenzende landen (o.a. Ghana) met een uptempo ritme en moderne (hightech) instrumenten. Bij het dansen van Zoblazo gebruikt men een witte zakdoek als uiting van vreugde en reinheid.) Leona Philippo, winnares van The Voice of Holland 2012. Kunnen we Leona qua muziekstijl en bezigheden in een hokje plaatsen? Ik denk het niet! Van achtergrondzangeres is ze naar de voorgrond getreden en dat was tijdens haar hele performance te merken. Pop, soul, R&B, you name it, she does it. Je krijgt spontaan de neiging om te zeggen “Leona, we love you”. Septeto Santiaguero, traditionele son uit Cuba. Winnaars van de ‘Premio Cubadisco 2011 en 2013’; een van de genomineerden voor de Latin Grammy 2011 voor hun album Oye mi son Santiaguero’ in de categorie ‘Best Traditional Tropical Album’ en dan staan ze op het Afrique-Carib Festival 2013. Lágrimas Negras in de polder. Collie Buddz & the New Kingston. Ik moet eerlijk bekennen dat ik voor dit festival nog nooit van Collie Buddz had gehoord. Vanwege dit festival ben ik me in hem gaan verdiepen en wat een openbaring. Tijdens het festival heb ik kennis met hem gemaakt; bescheidenheid ten top, ondanks dat hij wereldberoemd is in de categorie Reggae en Dancehall. Tevens is hij eigenaar van het radiostation Vibe 103 en was hij ook een van de guest vocals op een remix van Ring the alarm van Beyoncé . Zijn hit Mamacita werd uit volle borst meegezongen. Ik was blijkbaar een van de weinigen die hem niet kenden, de rest kende hem wel.

Mijn verwachtingen waren overtroffen. Al was de muziekstijl misschien niet de jouwe, de muziek boeide en dwong je om enthousiast mee te doen. Gezien de magere opkomst moeten we hopen dat dit festival ook een 10e jaar mag beleven. Ylanga en je team bedankt!
(Voor interviews zie de uitgave van augustus 2013)