Zijn vingers hebben iets weg van gekromde spinnenpootjes, die in een razend tempo over de toetsen dansten. Naast zijn extraverte en emotionele spel waren er veel tedere elementen te horen. Durán straalt professionaliteit en stijl uit als pianist, componist en arrangeur. In zijn stukken toont hij ook respect voor zijn eigen piano-idolen. Zo is zijn bewerking van het nummer Danza Negra een eerbetoon aan als Ernesto Lecuona. Durán gaf een geheel eigen herinterpretatie aan deze traditionele melodie en Occhipinti voegde daar met zijn zwierende contrabas een mooie solo aan toe. Met Voor Emiliano bracht het trio een eerbetoon aan de overleden Emiliano Salvador, die voor Durán de Cubaanse versie was van Bud Powell; de man van de hardcore jazz scene, die wist te swingen op de piano en experimenteerde met oneven maatsoorten, zoals de 7/4. Een schitterend stuk met razendsnelle climaxen maar ook ingetogen, gevoelige passages. Een stuk dat voor mijn ziel het hoogtepunt vormde van deze avond. Helaas is het niet op dit laatste album terug te vinden.

In Havana City heeft Hilario geprobeerd zijn verleden en zijn emoties te vangen. Zijn diepe gevoel voor zijn ge-boortestad, zijn jeugd, zijn studie, zijn familie, zijn liefde, maar ook de strijd die hij daar heeft geleverd en alle vrienden die hij daar heeft achtergelaten. Niet voor niets klinkt het stuk dan ook weemoedig. Voor deze toer heeft Durán de legendarische slagwerkkoning Horacio Hernández uitgenodigd. Deze man, waar Durán al vele jaren mee samenwerkt, is op meerdere van zijn albums te bewonderen. Een zeer energieke drum-mer met een subtiele sound, die weinig moeite heeft met het volgen van snel wisselende tempo’s en daarnaast mooie eigen solo’s laat horen. Deze “El Negro” is ook bekend van zijn optredens met wereldsterren als Santana en Paquito D’Rivera en vormt de spil achter vele klassieke jazz en latin ensembles. Een wereldmuzikant pur sang, in zijn chic, driedelig pak met brede, hoog opgetrokken stropdas, groene bril, paardenstaart en roodgelak-te schoenen. Maar bovenal een genot om naar te luisteren. Het samenspel met bassist Occhipinti verraadt een jarenlange samenwerking en dezelfde Afro-Cubaanse achtergrond. Echte creativiteit kenmerkt zich door niet op één spoor te blijven, maar te schakelen en verschillende muzikale aspecten te verkennen. En dat is het streven van Durán. Hij wil ook in de toekomst werken aan verschillende projecten, componeren, en overal ter wereld spelen. Of hij nu speelt in een bigband, een trio of solo, Durán kan zijn instrument als een klein orkest laten klinken.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat Chucho Valdés hem ziet als een van de grootste latin pianisten en componisten van de twintigste eeuw. Het concert was dan ook overweldigend en diep rakend.