Het doek ging op...
Het eerste nummer was ‘Edem Chanté’, wat ‘Luister naar ons’ betekent. Een vrijheidslied gemaakt tijdens de donkere dagen van het Duvalier regime. Een erg mooi nummer en een uitstekende opening. Alle liederen werden trouwens a capella gezongen met als enige ondersteuning een paar conga's, wat handpercussie-instrumenten en nog een soort ‘toeter’ die ik nog nooit eerder had gezien. Het koor telt slechts 4 mannen en 6 vrouwen, die een prachtig vol en harmonieus geluid weten te produceren.

Ze hebben overduidelijk plezier in wat ze doen en weten in de loop van de voorstelling een band met hun publiek op te bouwen. De kleinste man op het podium maakt handig gebruik van zijn lengte om op de lachspieren te werken, maar zingt ondertussen wel de sterren van de hemel. Wij konden geen zwakke schakels vinden in de zangtalenten van de koorleden. Prachtige stemmen, allemaal. Op de bekende nummers ‘Son de la Loma’ en ‘Chan chan’ na, geen herkenbare muziek voor liefhebbers van Cubaanse son en salsa.
Maar daar waren we ook niet voor gekomen. Wij vonden deze voorstelling zeker de moeite waard. Na afloop spraken we nog even met Fidel, een van de zangers. Hij vertelde dat het koor al meer dan 16 jaar in deze samenstelling bij elkaar is.