Zaterdag om 12 uur gingen de poorten open. Het Nederlands elftal moest die middag nog spelen, dus de grote drukte liet nog even op zich wachten. Maar ondanks dat trok Caro Emerald met haar band om half 2 al een volle tent. Erg knap hoe zij de stijl van de jaren 50 in een actueel jasje heeft weten te steken. Een lekker swingend begin van de middag. De hoge kwaliteit van de Mundial on Tour groepen oogstte veel waardering bij de bezoekers. Ook de ‘main-acts’ van de zaterdag waren top. Onze speciale aandacht ging uit naar Choc Quib Town. Deze energieke band wist, ondanks hun loodzware tourprogramma, het aanwezige publiek toch te verrassen. Colombiaanse hiphop met zowel traditionele als moderne invloeden, moeilijk te omschrijven, maar erg pakkend. Voor de salsa moesten we het zaterdag hebben van de kids van Salsa Volcanica. Weer een jaartje gegroeid en minder zenuwachtig dan het jaar ervoor. De kinderhoek bleek ook veel volwassenen aan te trekken. Wellicht dat de salsamuziek hiertoe bijdraagt?

Op zondag was er voor ons wat latin betreft meer te beleven. Alison Hinds en Timbazo waren op voorhand onze favorieten, maar voordat het zover was, hebben we nog diverse andere groepen bekeken. Wat dat betreft zijn ook de verschillende acts die zich een weg banen door het aanwezige publiek een vermelding waard. Zo waren er wandelende giraffen, “enge” dinosaurussen, Mad Max motorrijders, enz.