Tony Succar is de drijvende kracht achter het Unity project “The Latin Tribute to Michael Jackson”. Een bijzonder eerbetoon aan the King of Pop, dat heeft geleid tot een prachtig album. Er is vier jaar lang intensief aan gewerkt en sinds 14 april 2015 kan iedereen het resultaat van alle inspanningen bewonderen. Tony’s kindje is verkrijgbaar via alle reguliere verkoopkanalen en de bijbehorende tournee staat al in de steigers. Voor ons reden om een (telefonisch) interview aan te vragen met deze talentvolle percussionist/arrangeur /bandleider.

Het album is klaar, heb je nu even pauze?
Dat had ik wel verwacht, maar ik heb het nog steeds erg druk. We willen dit project namelijk live op de planken zetten en daar komt ook nog heel veel werk en organisatie bij kijken. We hebben een 16-koppige band plus een aantal artiesten die aan het album hebben meegewerkt. Daarnaast zijn er enkele andere artiesten die niet mee kon-den doen op het album, maar dat wel graag hadden gedaan. Hen gaan we uitnodigen als gastartiesten. Het gaat heel bijzonder worden om dit live neer te zetten. Toch net weer anders en spannender dan op het album. Live is altijd beter.
Wordt het een Amerikaanse of een wereld-tournee?
We beginnen in de Verenigde Staten en Latijns-Amerika. Maar de muziek van Michael Jackson is wereldwijd erg populair en we willen dit project graag naar zoveel mogelijk verschillende culturen uitdragen. We denken dus ook wel voorzichtig aan een wereldtournee.
Klopt het dat dit hele project eigenlijk is begonnen in je slaapkamer?
Ja, dat is wel grappig. Ik zat nog op school en had nog nooit een album geproduceerd. Ik deed alleen maar projecten voor mijn opleiding en had geen studio tot mijn beschikking. De demotracks heb ik dus letterlijk in mijn slaapkamer opgenomen. Ik wilde in ieder geval een indruk krijgen van hoe het zou klinken. De geluidskwaliteit stelde niet veel voor, maar de groove was zo sterk en de energie en synergie tussen de latin ritmes en Michaels melodieën waren zo krachtig, dat het me enorm inspireerde. Ik bleef maar doorgaan met arrangeren. De berg met liedjes groeide en op een gegeven moment dacht ik: “Ik zou er eigenlijk een heel album mee moeten maken.” En zo is het gekomen. Het was niet gepland, het gebeurde gewoon. Puur uit passie voor de muziek. Ik was helemaal niet bezig met geld, of een commercieel product, en dacht ook totaal niet aan opnames met beroemde artiesten. Ik dacht alleen maar: “Dit klinkt goed, ik moet hiermee doorgaan want hier moet wel iets moois uit voortkomen.” En nu, vier jaar later, zitten we bij Universal en gaan we een hele tournee doen.
Je begon met je eigen band Mixtura?
Ja, dat klopt. Die had ik in 2007 opgericht en vernoemd naar de gelijknamige band die mijn ouders in Peru hadden. We speelden veel latin jazz en salsa. De Unity band is anders, want die is veel groter, maar er zitten nog veel dezelfde mensen in.
Er zijn ook de nodige beroemdheden bij gekomen. Mede dankzij Tito Nieves, nietwaar?
Tito is een beetje verliefd geworden op het project. Tenminste, toen hij de arrangementen had gehoord. Daarvoor wilde hij er eigenlijk niets van weten. Maar toen hij een-maal om was, raakte hij steeds enthousiaster. Hij stelde toen voor om zijn vriendin La India te vragen om mee te doen en daarna breidde de cirkel zich steeds verder uit. Er waren steeds meer geïnteresseerden, omdat ze gecharmeerd waren van de arrangementen en de sound.
Hoe heb je een keuze gemaakt uit het enorme repertoire van Michael Jackson?
Dat was lastig. Ik heb heel veel naar zijn liedjes geluisterd en gekeken welke er aansloten op de latin ritmes, zodat ze ook met een latin arrangement nog natuurlijk zouden klinken. Er bleven een stuk 60 nummers over, en daaruit heb ik mijn favorieten gekozen. Overigens niet alleen op basis van het muzikale aspect, maar ook vanwege de emotionele lading. Ik wilde nummers kiezen die mensen echt raken. Zoals Man in the mirror, Black or white, They don’t care about us. Nummers die mensen aan het denken zetten, een boodschap uitdragen, bijvoorbeeld zich uitspreken tegen discriminatie.

Tony Succar (foto-CiprianIacob)

The Latin Tribute to Michael Jackson

www.unitylatintribute.com Smooth Criminal

Dus je had de tracklist eigenlijk al klaar voordat je de artiesten ging benaderen. Wist je al wie je zou willen hebben voor elk nummer?
Ja, ik wilde dat elke artiest een nummer zou hebben dat echt bij zijn of haar stembereik zou passen. Dat de arrangementen hun zangkwaliteiten zouden accentueren. Want elke artiest heeft zijn eigen timbre en eigen stijl. Ik wilde dat de arrangementen daarbij zouden aansluiten. Ik schreef de arrangementen niet voor hun stem, maar ik wilde er wel zeker van zijn dat ze een lied zouden zingen dat bij hun kwaliteiten zou passen. Ik gaf ze dus geen lijstje om uit te kiezen. Ik koos een nummer uit en zei dan: “Ik denk dat dit het best bij jou past.”
Toen we echter klaar waren met de opnames, kwam Tito Nieves met een speciaal verzoek: hij wilde You are not alone met zijn zoon Tito Nieves Jr. zingen. Daar heb ik een arrangement op maat voor geschreven en dat is een speciaal moment op het album geworden. Heel puur.
Je hebt zelfs Bruce Swedien aan boord gekregen.
Ja, Bruce Swedien is een van de groten op het gebied van engineering en productie in de muziekwereld. Een vriend van een vriend hoorde het album op het moment dat het net met Bruce samenwerkte. Hij stelde voor om het aan hem te laten horen, en te vragen wat hij ervan vond. En Bruce was erg te spreken over het concept. Hij wilde wel een paar van de nummers mixen. Ik wist niet wat me overkwam, want hij was (en is) een idool voor mij. Het was een bijzondere ervaring, want hij had nog nooit tropical music gemixt. Daardoor had hij bij het mixen een heel andere benadering dan engineers die daar wel aan gewend zijn. Dat gaf een fris geluid aan het eindproduct. Heel cool.
Ik neem aan dat je contact hebt gehad met het management of de familie van Michael. Hoe reageerden zij?
Dat is wel vreemd gelopen. Toen we probeerden om de licenties voor de muziek te krij-gen, werden onze verzoeken steeds afgewezen. Waarschijnlijk omdat niemand wist wat het was. Ik heb op een gegeven moment een advocaat ingeschakeld om de licenties voor me aan te vragen. Maar ook hij kreeg nul op het rekest. Dat was heel frustrerend. Ik had de plaat klaar, maar bleef maar afwijzingen krijgen. Uiteindelijk heb ik zelf een persoonlijke brief geschreven naar de Estate van Michael Jackson, en daar heb ik uiteindelijk wel een heel positieve reactie op gekregen. Zij hebben contact opgenomen met de tussenpersoon (publisher) en groen licht gegeven. En daarna heeft die publisher alle licenties geregeld. Maar dat heeft wel bijna 2 jaar gekost. En het is echt een enorme klus geweest.
Is dat de grootste hindernis geweest, die je hebt moeten nemen?
Ja, ik denk dat ik in die periode zelf ook wel een paar extra jaartjes ouder ben geworden. Het gaf enorm veel stress. Zelfs mijn advocaat zag het op een zeker moment niet meer zitten. Maar ik geef nooit op. Ik was in staat geweest om zelf naar Beverly Hills te rijden en John Branca, de Estate Manager, aan te spreken. Ik geloofde echt in het project en in de kwaliteit ervan, dus ik kon me niet voorstellen dat het zou worden afgewezen.
Had je gedacht dat het zo groot zou worden?
Nee. Ik ben een dromer. Een met grote dromen, maar ook wel nuchter. Zelfs toen er grote artiesten gingen meedoen, het project steeds verder groeide en we Universal als partner kregen. Op een gegeven moment toonde zelfs Sony interesse. Ineens hadden we te maken met grote spelers in de muziekwereld, we werkten samen met allemaal bekende artiesten, traden op in tv-programma’s, en nu gaan we er straks ook nog op tournee. Het is allemaal erg overweldigend. Ik besef het eigenlijk nog steeds niet. Het is nog onwerkelijk, als je nagaat waar we vandaan komen. Feitelijk begon het allemaal in mijn slaapkamer. In die tijd kende ik niemand van de artiesten waar ik nu mee werk persoonlijk. Ik had zelfs nog nooit het podium met ze gedeeld. Ik dacht toen eigenlijk dat ik heel graag ooit ergens op de achtergrond met ze zou willen meespelen, als ik mijn instrument goed zou beheersen, of een goede geluidstechnicus zou willen worden. Dus soms denk ik wel: “Hoe ben ik hier beland? Heb ik soms een paar stappen overgeslagen?”
Is het ook niet een mooie bevestiging van je kwaliteiten als arrangeur?
Ja, ik denk ook dat arrangeren mijn sterke punt is. Mijn vermogen om arrangementen te schrijven die de essentie van de tropical music behouden, maar sommige elementen zo aan te passen dat het een frisse sound oplevert. Je hebt een balans nodig. Als de arrangementen voor dit project niet goed waren geweest, dan had niets ter wereld dit resultaat kunnen opleveren. Het ging niemand om geld. Het zijn echt de arrangementen geweest die iedereen over de streep hebben getrokken, die iedereen bij elkaar hebben gebracht voor dit eerbetoon aan de muziek van Michael Jackson. Ik ben heel dankbaar voor dat talent.
Heb je de afgelopen 4 jaar nog tijd gehad voor iets anders?
Nee. Mijn persoonlijke leven heeft de nodige ups en downs gehad. Vaak werkte ik 16 uur per dag aan het project. Maar naast de muziek moest er nog zoveel gebeuren. We hebben heel veel videomateriaal opgenomen: de elektronische perskit, een documentaire van 1 uur, alle video’s, het merk, de logo’s, het ontwerp, de presentatie van het project... Ik heb alles in eigen beheer gedaan, samen met mijn team van vrienden. Maar ik begeleidde alles stap voor stap. Ik heb zelfs heel veel video’s zelf bewerkt. Dus het was geen kwestie van arrangeren en klaar. Alle administratie, alles aansturen, dat was een hele klus.
En nu? Gaan jullie op pad?
We bereiden ons nu nog voor op de release party van 17 april. Verder werken we aan een PDS live concert special, we bereiden ons voor op een optreden in Mexico in juni, en dan weer iets in Connecticut in juli, dus er zit al het nodige in de planning. We werken samen met een agent om voor eind dit jaar een echte tournee in elkaar te zetten, maar het zwaartepunt van de activiteiten zal wel in 2016 liggen. En daar kijken we erg naar uit. Inmiddels is het album overal verkrijgbaar.

Tracklisting:
01: I Want You Back (featuring Tito Nieves)
02: Billie Jean (featuring Jean Rodriguez)
03: Man in the Mirror (featuring Kevin Ceballo)
04: Sera Que No Me Amas (featuring Michael Stuart)
05: Earth Song (featuring India)
06: Human Nature (featuring Jon Secada)
07: Todo Mi Amor Eres Tu (featuring Obie Bermúdez & Jennifer Peña)
08: Black or White (featuring Kevin Ceballo)
09: Smooth Criminal (featuring Jean Rodriguez)
10: They Don’t Care About Us (featuring Kevin Ceballo)
11: Thriller (featuring Kevin Ceballo)
12: You Are Not Alone (featuring Tito Nieves and Tito Nieves Jr.)
Produced and Arranged by Tony Succar Mixed by: Carlos Alvarez, Bruce Swedien* & Nick Valentin* *track 5 and 9