Luis Frank Arias “El Macry” is de oprichter, projectleider van Soneros de Verdad. Hij is er trots op. Het is zijn kindje, dat hij altijd bij zich draagt. Daarnaast houdt hij zich echter bezig met nog veel meer projecten. Hij werkt samen met de grote pianist Guillermo “Rubalcaba” González en heeft ook nog de formatie Tradicional Habana, maar Soneros de Verdad is zijn troetelkindje. Bij de oprichting 17 jaar geleden had hij niet gedacht dat dit project zo’n lang leven beschoren zou zijn. Het publiek kan er echter nog steeds niet genoeg van krijgen, en dat stimuleert de artiesten ook om door te gaan. “Zolang het publiek ervan geniet, gaan we ermee door. Op het moment dat ze er geen belangstelling meer voor hebben, dan gaat dit project de kast in.” Luis verzekert ons echter dat dit met zorg zal geschieden. Opbergen? Ja, maar van weggooien is geen sprake. Je weet immers maar nooit.

Hoe onderscheidt Soneros de Verdad zich van andere groepen die dit type repertoire spelen?
Soneros de Verdad is een formatie bestaande uit ‘zonen’ van de grote meesters. Dat is eigenlijk de belangrijkste onderscheidende factor. Want wij hebben onze ‘vaders’ persoonlijk gekend, en als ik het over onze vaders heb, dan bedoel ik Compay Segundo, Ibrahim Ferrer, Pio Leyva, Puntillita,… de groten. Wij hebben hen horen zingen en spelen, en wij dragen wat zij ons geleerd hebben uit naar de wereld. Dat is het grote verschil. Wij zijn hun ‘wettige kinderen’ en daarom zijn wij ‘Soneros De Verdad’ (echte soneros).
Maar wat jullie op het podium doen, klinkt wel anders.
Ja, dat komt onder meer door de arrangementen van Nicolas Sirgado. Ze zijn soms in een moderner jasje gestoken en dat zorgt voor een vleugje eigenheid. Met de toetreding van Mario Rivera is daar nog een extra onderscheidende factor bijgekomen. Mayito heeft vuur in zijn bloed en in zijn stem. Hij zet het podium in lichterlaaie en dat combineert prima met deze formatie.
Wat zijn jullie plannen en ambities met deze formatie?
Onze plannen zijn heel ambitieus. In de komende vier jaar willen we de bekendste Cubaanse formatie ter wereld worden. We zijn al aardig op weg, maar hebben nog wel een stukje te gaan. Er zijn geen garanties dat het lukt, maar we gaan ervoor!
Kun je iets vertellen over je andere projecten?
Ik ben altijd met muziek bezig. Muziek is voor mij een noodzaak. Ik kan niet zonder. Ik blijf altijd innoveren en probeer ritmes en genres te combineren. Ik ben gek op ‘fusion’, maar wil wel authentiek blijven. Daarom combineer ik graag oorspronkelijke dingen met elkaar. Dat is ook bijna onvermijdelijk in de wereld waarin we nu leven. We worden overspoeld met nieuwe stromingen. Neem nu reggaeton. Niet iedereen houdt ervan, maar ik ben er gek op. Ik heb zelfs al reggaeton gespeel d met belangrijke Cubaanse reggaetoneros, zoals Osmani García en William el Magnífico. Het is een speciaal genre. Kijk naar Gente de Zona: genomineerd voor 4 categorieën van de Latin Grammy’s. Dat is geen toeval. Het is een genre dat het wereldwijd heel goed doet. Ik vind het ook niet saai. Ik ben fan van Osmani García, van zijn teksten en zijn manier van zingen. En dan heb je nog El Chacal. Ook een speciale zanger. De reggaeton is niet mijn genre, niet mijn stijl, maar ik heb er wel respect voor. Het zijn grote artiesten.
Hoe zie je de toekomst van de Cubaanse muziek, nu het land zich langzaam opent naar buiten?
De Cubaanse muziek verkeert, figuurlijk gesproken, in de vorm van een 15-jarige. Ze is ongelooflijk veelzijdig: son, jazz, pop of reggaeton, je komt ze allemaal over de hele wereld tegen. En de taart is nog lang niet op, want de grote leiders gaan nog steeds door! Neem bijvoorbeeld mijn grote vriend Juan de Marcos González. Hij behoort tot de allergrootsten en zal nooit stoppen, want muziek is zijn lust en zijn leven. Dat zelfde geldt voor artiesten als Pablo Milanés en Silvio Rodríguez. Helaas is Juan Formell niet meer onder ons, maar zijn zoon Samuel heeft met Los Van Van het stokje van hem overgenomen. En dan hebben we nog Adalberto Alvarez… Cuba is in muzikaal opzicht kerngezond. Het land stelt zich inderdaad steeds meer open voor de buitenwereld en dat leidt ook tot muzikale veranderingen. Zo heeft bijvoorbeeld een van de grootste muzikanten van deze tijd de muziekwereld op zijn kop gezet, namelijk Alexander Abreu en zijn Havana d’Primera. Dat is niet alleen onvermijdelijk, maar ook goed.
Wat is je meest gedenkwaardige moment geweest in je carrière tot nu toe?
Mijn tijd bij de Buena Vista Social Club. Het feit dat ik heb meegedraaid in de leerschool van de meesters. Dat ik heb mogen zingen met Manuel Puntillita, met Ibrahim Ferrer, met Pio Leyva.

Luis Frank Arias

Luis Frank Arias & Caroline

Luis Frank Arias & Caroline

www.sonerosdeverdad.com Soneros de Verdad in New York