Wanneer is El Indio bij Orquesta Aragón gekomen?
Een jaar geleden. De vorige zanger, Ernesto Bacallao heeft een dochter die momenteel een van de bekendste zangeressen van Cuba is. (Redactie: Laritza Bacallao) Hij wilde meer tijd besteden aan haar begeleiding en besloot het orkest te verlaten. Toen is El Indio bij ons gekomen. El Indio is van huis uit een echte ‘charanguero’. Manolito zelf trouwens ook. In zijn orkest vind je ook nog steeds charanga-elementen terug, zoals de viool. Hij heeft echter een interessante eigen stijl ontwikkeld.
Wat zijn de plannen voor de nabije toekomst?
We zijn bezig met de opnames voor ons album vanwege ons 75-jarig bestaan. Dat is al voor een derde klaar. Het wordt een album met veel gastartiesten. Allemaal jonge artiesten van de nieuwe generatie. Het wordt heel divers. We hebben een nummer met een sopraan, we hebben bolerozangers, salseros, reggaetonzangers, noem maar op. Het wordt een album met klassiekers, gespeeld door Orquesta Aragón, met een eigen inbreng van de nieuwe generatie. Een akoestisch album met een zo realistisch mogelijk geluid, zonder elektrische instrumenten. En de opnames zijn gemaakt terwijl we allemaal samenspelen, wat een heel mooi integraal effect geeft. De gastartiesten zijn heel divers. De sopraan Barbara Yanes is een jonge ster, een van de belangrijkste zangeressen van Cuba van dit moment. En verder hebben we Lele, van Los Van Van (zoon van Miguel Angel "Lele" Rasalps, eveneens zanger van het eerste uur bij Los Van Van), Pedrito Calvo, Issac Delgado, Paulito FG en nog vele anderen. Het is een bijzonder album, dat met veel liefde wordt gemaakt.
Jullie hebben twee jaar geleden een documentaire gemaakt. Klopt dat? Want er is niet veel over bekend.
Ja, twee jaar geleden is er een documentaire gemaakt. Dat is overigens al de tweede. Er is in Cuba al eerder een twee uur durende documentaire over Orquesta Aragón gemaakt, La Charanga Eterna. Die zal hier waarschijnlijk minder bekend zijn. De recentere documentaire is deels in Cuba en deels in New York opgenomen en heet Caminando Aragón. Daar is ook een trailer van: (zie boven).
Dat jullie een sterke connectie met Afrika hebben is bekend, maar onlangs kwamen we de muziek van Orquesta Aragón ook tegen op de soundtrack van de Colombiaanse film Ciudad Delirio.
Echt waar? Dat wist ik niet. Maar sinds een jaar of 15 zijn we in Colombia heel populair. Het is een land waar we sterke muzikale banden mee hebben.
Wat is de chaonda?
Dat is een ritme dat in de jaren 70 door Alejandro Tomas Valdés ontwikkeld en dat toen erg succesvol was. Het was vooral het bijbehorende dansje dat voor het nodige spektakel zorgde. Als we het nu spelen, doen we dat als eerbetoon aan zijn idee, maar helaas is Tomasito er niet meer om erop te dansen.
[Redactie: wij hebben nog een registratie mét een dansende Alejandro Tomás Valdés gevonden: zie boven...
Jullie nieuwe album is een samenwerking met andere artiesten, maar jullie hebben altijd veel samengewerkt met andere artiesten, nietwaar?
Ja, dat hebben we altijd gedaan. In dit geval gaat het om een studioalbum, maar gezamenlijke live optredens ontstaan ook vaak spontaan. Soms komen we elkaar tegen en besluiten we iets samen te doen. Zoals met El Gran Combo de Puerto Rico, waarmee we ons erg verwant voelen. Maar we hebben ook opgetreden met Gilberto Santa Rosa, El Canario, Rubén (Blades), en vroeger natuurlijk met Celia Cruz en Tito Puente.
Gaan jullie hierna door voor het eeuwfeest?
We zullen zien. Ik verwacht dat de meesten van ons het 80-jarig bestaan nog wel zullen meemaken. Daarna zal waarschijnlijk de volgende generatie het moeten overnemen. Maar we hebben binnen het orkest een goede leeftijdmix, dus dat zal vast wel goed komen.
We lopen met Rafael nog even de line-up door, en bedanken hem voor het gesprek en de organisatie van Sfinks Mixed voor de geboden faciliteiten.