|
|
|
Cursus Spaans voor beginners:
Dit is een goede basiscursus voor iedereen die Spaans wil leren. U kunt er alle kanten mee op.
Wilt u Spaans leren voor de vakantie, voor het werk of als hobby? Dan geeft deze cursus u een prima start. We gebruiken een interactieve lesmethode met veel oefenmateriaal. Tenslotte is een taal leren ook een kwestie van kilometers maken. Deze cursus wordt gegeven in Breda.
|
|
|
|
|
Word ook gratis lid v/h Latin Emagazine! |
|
Het Latin Emagazine is helemaal gratis! |
|
Maximaal 1 bericht per maand |
|
Elke 5e of de 6e v/d maand in je inbox |
|
Uitschrijven is net zo simpel als inschrijven |
|
|
|
|
|
Interview met: Maria Catharina
Latin American Music | Vocal Jazz
Noot: Wees er van bewust dat de inhoud van het interview
is gedateerd. |
|
Rubriek: Latin interviews |
|
Interview: Caroline Bergwerf |
Waar: Du Cap, Amsterdam |
Fotografie: Hans Hogervorst
|
|
|
Maria Catharina komt oorspronkelijk uit Duitsland, maar woont al jaren in Amsterdam. Ze treedt meestal op met haar eigen ‘Maria Catharina Cuarteto’, maar werkt ook regelmatig mee aan andere projecten. Haar debuutalbum Obsesión oogstte lovende recensies en we zien haar naam steeds vaker opduiken.
Reden genoeg voor een nadere kennismaking met deze sympathieke songwriter. |
|
Laten we bij het begin beginnen: kom je uit een muzikaal gezin?
Ja, maar dan vooral op het gebied van klassieke muziek. De Latijns-Amerikaanse muziek kwam pas later in beeld. Mijn ouders hielden erg van muziek, maar hadden nooit de kans gehad om een instrument te leren spelen. Ze vonden het dus belangrijk om ons die kans wel te bieden, dus wij speelden thuis allemaal een instrument. Mijn zus speelde viool (ze is violiste) en als klein meisje vind je het natuurlijk prachtig, wat je grote zus doet. De viool was dus ook mijn eerste instrument.
Je bent naar Nederland gekomen om jazz te studeren aan het Conservatorium van Amsterdam. Waarom daar?
Ik had tot mijn vijftiende klassieke piano gestudeerd, en was daarna overgestapt op jazz. En toen gebeurde er een klein wonder: in het kleine stadje in Zuid-Duitsland waar ik woonde, kwam Eddie Palmieri met zijn band optreden. Het was geen gepland optreden, maar natuurlijk was het uitverkocht. Ik was erbij en raakte diep onder de indruk van de fascinerende vrijheid in zijn spel. Dat heeft me echt een zetje in de richting van de latin gegeven. Niet alleen met de piano, maar ook vocaal.
Na nog een jaar jazz studeren in München, wilde ik graag een jaar naar het buitenland, naar Amsterdam, en dat is toch wat meer dan 1 jaar geworden. Ik zag dat je hier ook meer bands hebt met een Latijns-Amerikaans repertoire. Dat heeft mij er ook toe aangezet om meer vocaal te gaan werken. Naast de instrumentale latin jazz ben ik dus ook meer gaan zingen. Salsa, maar vooral Cubaanse muziek. Dat was mijn eerste grote liefde.
Je schrijft je eigen muziek en teksten en dan moet je werken met een combinatie van vocal jazz en Afro-Cubaanse ritmes zal niet altijd even gemakkelijk met elkaar te verenigen zijn.
Inderdaad, dat is niet altijd makkelijk, maar het zijn wel twee dingen die elkaar heel goed kunnen aanvullen. In de Afro-Cubaanse muziek heb je een grote rijkdom aan ritmes en een heel sterk Afro-element. Dat heb je ook in de jazz, maar daarin heb je daarnaast ook een harmonische rijkdom, waarmee je wat avontuurlijker combinaties kunt maken. Meneer Gillespie had trouwens ook al ontdekt dat die twee heel goed samengaan. Ik vind het ook boeiend om daar zowel in het Spaans als in het Engels iets mee te doen.
We hebben je ingetogen ballads zien zingen met je kwartet, maar ook voor een spetterende salsaband zien staan. Waar ligt je eigen voorkeur?
Ik zou niet snel willen kiezen. Ik vind het heel boeiend om op te treden met een grote band, waar ook blazers bij zijn. Dat geeft vuur en dan hoef je alleen nog mee te gaan. Maar juist als je met een kleine band bent, kun je spontaan op elkaar reageren. Met een grote bezetting heb je wel heel leuke arrangementen, maar je moet best wel veel afspreken. Met een kwartet of een kleine formatie heb je een basis en de rest is communicatie op het moment zelf. Dat is ook heel typerend voor de jazz. Je hebt een basis, maar wat er gebeurt en waar het naartoe gaat, dat merk je tijdens het spelen pas.
|
|
|
Maria Catharina (foto Hans Hogervorst) |
|
Maria Catharina in gesprek met Caroline |
|
|
|
|
Jouw kwartet Maria Catharina Cuarteto is echt een vaste combinatie?
Precies, met Daniel de Moraes op gitaar, Humberto Albores op bas, en Miguel Padrón op percussie. Vooral met Humberto en Daniel speel ik al lang samen, we hebben samen al heel wat kilometers gemaakt.
Je hebt al in heel wat landen opgetreden. Wat zijn voor jou de grote hoogtepunten tot nu toe?
Ik vond de tijd in Venezuela met Gerardo Rosales heel boeiend. Ik mocht voor zijn album een compositie van mij opnemen. Daarna hebben we daar door het land getourd. Ik wist niet hoe het zou zijn om daar als Europese zangeres Latijns-Amerikaans repertoire te zingen, hoe de mensen het daar zouden opnemen. Maar ik werd overal bijzonder hartelijk en met open armen ontvangen. Daar was ik erg van onder de indruk. Ik heb nog steeds contact met mensen daar en hoop uit nog eens terug te gaan. Maar ook de tijd met de Duitse bigband Bundesjazzorkester was geweldig. Dat is een hele leuke bigband, waar je de kans krijgt om met heel goede mensen te werken en je te ontwikkelen. Ook krijg je de kans om te reizen en dat wordt allemaal heel goed geregeld. Met hen ben ik naar Zuid-Afrika geweest. We hebben daar onder meer muziek gemaakt met de mensen in de Townships. Als je reizen en muziek maken met elkaar combineren, dan is dat het mooiste wat er is, vind ik.
Het meest recente hoogtepunt was natuurlijk de cd maken. Het was mooi om met al die mensen samen te werken, vooral met Marc Bisschof. We hebben het album in zijn studio opgenomen en dat was erg prettig. Marc is goed op verschillende levels: hij is goed op zijn instrument, maar ook goed als bandleider, of arrangeur, omdat hij ieder instrument begrijpt. Daarnaast is het heel prettig om met hem samen te werken en dat is ook heel belangrijk.
Je album Obsesión uit 2011 is heel enthousiast ontvangen. Was je verrast door het succes?
Ik kreeg bijna een hartaanval van geluk. Ik had de cd opgestuurd naar DJ El Chino in Colombia, en er kwam maar niets terug. Ik dacht dus dat het ergens was blijven liggen, maar toen kwam een tijdje later een e-mail met een lovende recensie. Ik was heel verrast en erg blij. Want je hebt er zoveel ingestopt en er zoveel aan gesleuteld. En soms zeiden de mensen om me heen: “Je stopt er zoveel in, zouden de mensen al die details wel horen?” Maar als het resultaat dan zulke reacties oplevert, dan geeft dat wel een heel dankbaar gevoel.
Werk je alweer stiekem aan een nieuw album?
Stiekem wel. Het is wel veel werk, zelf schrijven, zelf opnemen, zelf produceren, dus het gaat nog wel even duren. Het wordt een album met mijn eigen kwartet met een mix van eigen nummers en in ieder geval één nummer van iemand anders: Rabo de Nube van Silvio Rodríguez. Verder eigen nummers en een mix van Afro-Cubaanse ritmes en vocal jazz met Engelse en Spaanse teksten. Maar het is nog in de ontwikkelingsfase. Dat wel een leuke fase, als je gaat zitten om te schrijven. Maar voor mij is het geen makkelijke fase. Het is niet zo, dat ik een idee krijg en alles zo even opschrijf. Ik moet er altijd wel voor werken. Dat is spannend, maar ook leuk.
Wat kunnen we de komende tijd nog van je verwachten?
Dat volgende album hoop ik in de loop van volgend jaar te maken. Daarnaast hoop ik nog wat te kunnen reizen, want dat vind ik altijd heel inspirerend. Het is ook geen toeval dat Obsesión vlak na die Venezuela-reis is gemaakt. Ik ga volgende maand ook een maandje naar New York om daar de sfeer te proeven, want je hebt daar natuurlijk ook geweldige jazz- en latin muzikanten.
Ga je daar ook optreden?
Nee, dat mag helaas niet met mijn visum. Daar zou ik flinke problemen mee kunnen krijgen.
Maar ik ga wel naar sessies en muzikanten ontmoeten en vooral inspiratie opdoen.
Als je onbeperkt zou mogen kiezen, met wie zou je dan een duet willen zingen?
Nou ik zou wel iets willen doen met een Cubaanse singer-songwriter die hier (onterecht) vrij onbekend is, en dat is Kelvis Ochoa. Hij heeft op Cuba een aantal hits gehad en is onwijs goed. Als je zijn stem hebt gehoord, vergeet je die nooit meer. En als het niet speciaal een zanger hoeft te zijn, dan zou mijn top 3 zijn:
Eddie Palmieri - Ruben Blades - Kelvis Ochoa.
Wil je zelf nog iets kwijt?
Misschien is het leuk om te vertellen dat ik ook een passie voor andere instrumenten heb ontwikkeld. Op mijn eerste album heb ik alle nummers vanuit de piano geschreven, maar sinds kort is daar ook de bas bijgekomen en ook een beetje gitaar. Ik vind het heel interessant om alles vanuit een ander muzikaal perspectief te bekijken. Dat doe ik dan door zelf bas te spelen en vanuit die hoek nummers te schrijven. |
|
|
|
Copyright: Wilt u een (deel van een) tekst van deze website gebruiken? Neem dan contact op met de redactie. Zonder schriftelijke voorafgaande toestemming van Salsa Info/Latin Emagazine is het niet toegestaan deze site of enig onderdeel daarvan te kopiëren.
Foto's:
De redactie accepteert geen
verantwoordelijkheid voor foto’s of
ander beeldmateriaal dat door derden is aangeleverd. De leveranciers van dit materiaal zijn er verantwoordelijk voor dat dit materiaal met toestemming van rechthebbenden wordt gebruikt. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|