Niet dat het ertoe doet (en wellicht is er geen verschil) maar ik vroeg me af of je je Jamaicaanse, Canadese of Nederlandse voelt?
Mijn verhaal is een soort van driehoeksverhaal. Ik voel me eigenlijk het meest Nederlands. Ik ben geadopteerd door Nederlandse ouders en woon hier het langst, mijn echte ouders zijn Jamaicaans en ik ben geboren in Toronto. Ik heb zeker affiniteit met Jamaica en ik heb hierdoor ook een poosje reggae gezongen en ik heb altijd een passie voor ‘het niet-Nederlandse’, maar ik kan niet zeggen dat ik Jamaicaanse ben. Ze lachen me ook wel uit als ik  ‘Jamaicaans’ probeer te spreken.
Als ik naar je wapenfeiten kijk, ben je met verschillende disciplines bezig. Waar gaat je voorkeur naar uit en waarom?
Mijn voorkeur gaat altijd uit naar muziek, volgens verhalen kroop ik vanaf mijn 3e op de piano (mijn opa en mijn oom speelden piano) en ik heb altijd willen zingen. Ik houd ook enorm veel van acteren, dit is ook een deel van performen. Ik zie mezelf als een creator, dus niet zozeer een zangeres of artieste, eigenlijk ben ik performing artist en creator. Het enige wat ik niet doe, is schilderen, maar ik wou dat ik dat ook kon.
Nu dat je The Voice of Holland hebt gewonnen, wat wordt je nieuwe uitdaging?
Keeping up with the business. Ik heb veel gedaan vóór The Voice en ik ben ervaren, maar dit is wel allemaal nieuw, “now I’m playing with the big boys” en dat is een uitdaging. De uitdaging is vooral om mezelf te blijven, er wordt heel veel aan me getrokken over wat ik zou moeten doen. Ik vind het doodeng om voor mezelf te kiezen. Je maakt sommige mensen er niet altijd blij mee. Ik ben een ‘pleaser’ en dat is niet handig voor m’n carrière.
Met wie zou je willen samenwerken?
(Onder veel gelach) Ja, maar ik wil het niet zeggen. Ik ben niet bijgelovig,  maar ik klop het af. Ik zeg het liever niet voor het geval het niet doorgaat. In augustus weet ik meer.