Waarom is dit soort voorstellingen zo’n succes?
Jamilet: Door de warmte, de energie, de bezieling en de aanstekelijke vrolijkheid van de Cubaanse muziek. Dat zijn elementen die iedereen aanspreken. Bovendien laten we zowel de muziek van vroeger als modernere stukken aan bod komen.
Aan deze show werken zowat drie generaties mee. Hoe gaat dat onder elkaar?
Dariel: Goed! We lachen en huilen samen, en leveren allemaal onze bijdrage aan de voorstelling, want we zijn een collectief. De ouderen voeren wel de boventoon. We nemen graag advies van hen aan, want zij hebben natuurlijk enorm veel ervaring. We werken heel prettig met elkaar samen. En voor ons jongeren is het een prachtige ervaring om op deze manier met personen van de tweede en derde leeftijd samen rond te reizen en op te treden.
Hoe lang duurt deze tournee in totaal?
Dariel en Jamilet (in koor): Vier maanden.
Dariel, jij bent ontdekt op het Festival Internacional del Son in Santiago. Is de son echt jouw ding of richt jij je ook op andere genres?
Ik verken ook wel graag andere genres, maar ik merk dat de son altijd weer komt bovendrijven. De son is sterk en typisch Cubaans, het is een traditie die we in eer moeten houden. Ik heb dus wel andere genres verkend, zoals pop, hiphop en mengvormen, maar de son blijft altijd aanwezig. De Cubaanse muziek is een mix van allerlei invloeden, maar heeft toch een heel eigen karakter.
Hoe zijn de reacties van het publiek in de verschillende landen?
Jamilet: De reacties zijn eigenlijk overal hetzelfde. Halverwege de voorstelling staan er vrijwel altijd mensen te dansen in de gangpaden, omdat ze niet meer stil kunnen zitten.
En hoe kijk jij als danseres aan tegen die dansende mensen?
We hebben gemerkt dat er hier in Europa heel veel salsadansscholen zijn! Wel grappig, want we hebben een nummer waarbij we soms mensen uit het publiek op het podium uitnodigen. Dat is een pilón, een heel simpel dansje, maar vaak dansen de mensen op het podium dan geen pilón, maar salsa. Dan willen ze graag laten zien dat ze salsa kunnen dansen.
In deze show brengen jullie zowel klassiekers als nieuwere nummers. Wat zullen volgens jullie de klassiekers van de volgende eeuw worden?
Dariel: Dat is moeilijk te zeggen. Ik denk dat de klassiekers van nu zullen overleven, en ook in de toekomst hun positie zullen behouden. Van sommige nummers bestaan al heel veel verschillende versies, en er zullen er nog meer van gemaakt worden. Elke artiest zet zijn eigen stempel erop, zodat ze telkens weer anders klinken.
Hoe heet de begeleidingsband van de show?
Dariel: De Pasión de Buena Vista Band. Het was oorspronkelijk een septet, want dat is eigenlijk de traditionele bezetting voor de son, maar er zijn blazers en een drumstel aan toegevoegd en zo is het huidige orkest ontstaan.
Hoelang hebben jullie gerepeteerd voor deze show?
Jamilet: Een heel jaar lang! Het productiebedrijf bestaat nu 4 jaar, maar het eerste jaar hebben we niets anders gedaan dan repeteren.
En is de show nog steeds hetzelfde?
Jamilet: Nee, de basis is nog wel hetzelfde, maar we zijn al een paar jaar bezig en komen regelmatig terug in dezelfde theaters. En dan moeten we het publiek natuurlijk wel iets nieuws kunnen bieden.

En toen was het tijd voor de artiesten om zich te gaan voorbereiden op een spetterende show. En ook al bleef het publiek die avond lekker op de theaterstoeltjes zitten, er werd volop genoten. De 78-jarige Pachín Inocencio, met verrassend krachtige stem, kreeg versterking van de ook niet meer piepjonge Victor Antúnez, de dansgroep haalde breed lachend alles uit de kast, en Mariela Stiven liet horen wat een indrukwekkende stem ze in huis heeft. De drie jonge zangers vonden het echter na de staande ovatie nog nét niet genoeg. Ze trokken nog even alle registers open en wisten het publiek alsnog in beweging te krijgen.