Jullie hebben de band opgericht. Hoe hebben jullie de andere bandleden gevonden?
Leo: Dat komt eigenlijk door Barcelona. In Barcelona zitten veel immigranten. En veel mensen zoals wij, die ervan dromen om van de muziek te kunnen leven. Dus er kwamen Colombianen bij, en als je Argentijnen met Colombianen kruist, krijg je een soort van punk-cumbia. Na verloop van tijd zijn er meer mensen bijgekomen, zoals onze drummer, Daniel uit Cataluña, en onze tour manager uit Portugal, onze manager uit Berlijn. Allemaal immigranten, mensen die je nooit zou zijn tegengekomen als je thuis was blijven zitten.
Hoe was het om in 2007 terug te gaan naar Argentinië om daar te spelen?
Cacha: Het was heel mooi, maar ook zwaar, want het was veel kilometers maken. Argentinië is een groot land. Heel anders dan hier, waar je in een week in 7 verschillende landen kunt spelen en maar 4 à 5 uur per dag reizen.
Maar het was mooi om veel mensen weer terug te zien. Voor mij was dat ook wel vreemd, want Leo kenden ze al als muzikant. Mij niet, want alles wat ik van muziek weet, heb ik in Barcelona geleerd. Daar keken ze dus een beetje vreemd tegenaan. Ook hebben we in plaatsen gespeeld, prachtige plekken, waar we nog nooit waren geweest. En we kenden ons eigen land niet zo goed. Zo hebben we bijvoorbeeld in Jujuy gespeeld, het gebied dat aan Bolivia grenst, de zone van Magua… Prachtig gebied. Heel arme mensen, maar met een enorm groot hart. Dat heeft ons ook heel mooie ervaringen opgeleverd?
Ook heimwee?
Leo: Nee. Wel zin om door te gaan. Maar vorige week heb ik 4 dagen vrij gehad, en ben ik even naar Argentinië geweest. Ik ging van Duitsland naar Argentinië en vandaar naar Frankrijk om weer te spelen. De tijd vliegt. We hebben geen tijd om stil te staan bij wat er geweest is. We moeten vooruit kijken. Vandaag spelen we in België, morgen in Duitsland en overmorgen in Nederland. We hebben dus geen tijd om te denken aan wat er niet is, maar moeten kijken naar waar we nu zijn. Dat is de basis. Als je zwemt, heb je geen tijd om eraan te denken dat je moet ademhalen. Dat moet automatisch gaan. Het enige waaraan je kunt denken is dat je niet moet zinken. Onze enige ambitie is om gezond te blijven en te blijven doen wat we doen. En genoeg energie te houden. En dat lukt gelukkig vrijwel altijd.
Jullie zingen in veel talen. Ook in het Baskisch. Wat is jullie connectie met Baskenland?
Cacha: De eerste connectie was 20 jaar geleden in Argentinië. Met een band die Negu Gorriak heette. Dat was de band van de mythische Fermin Muguruza. De zanger van de mythische ska-punk band Kortatu, een klassieker. Dus het eerste wat wij leerden kennen, was Fermin Muguruza met de band Negu Gorriak. Wij vonden dat heel origineel, want alles wat van buitenaf Argentinië inkwam, was in het Engels. Wij waren op zoek naar originele muziek uit andere delen van de wereld en vonden deze band. En vonden dat geweldig. Later in Barcelona maakten we ook kennis met veel culturen. Er wonen mensen uit Japan, Baskenland, België, Duitsland, Engeland, veel latino’s, Afrikanen, dus dan begin je met: “Hoe zeg je dit in jouw taal? “ Dus zo konden we een lied in het Baskisch schrijven, met de hulp van Baskische vrienden. Gelukkig is de uitspraak van alle letters in het Baskisch vrijwel gelijk aan die van het Spaans, bijna fonetisch. De A wordt uitgesproken als een A. Dus dat lied hebben we opgenomen op ons album Alerta Bihotza, dat in het Spaans “Alerta corazón” zou hebben geheten. “Bihotza” is het Baskische woord voor “Hart”. En dat album hebben we uiteindelijk opgenomen met Fermin Muguruza. Dat was in 2005. Dat was ons 2e album. Dus dat is de connectie met Baskenland. Prachtig land, met fijne mensen. Echte vechters ook.
Hebben jullie een favoriet nummer?
Cacha. Niet echt. Als het nummer in de playlist staat, dan is het omdat we dat graag spelen. Als je dat gevoel niet hebt, moet je het gewoon niet spelen.
Leo: Voor mij persoonlijk is het mooiste moment als we “La Risa Bonita” spelen. Want in de 20 jaar dat ik op het podium sta, heb ik heel lang gedacht dat je op een rockconcert altijd volle kracht vooruit moest. En alles uptempo moest zijn. En “La Risa Bonita” heeft me geleerd dat je moet lachen op het podium, en de mensen moet laten lachen. En als je mensen met een glimlach kunt laten dansen, nog beter. En dit nummer, komt het verst in die richting. Dat is mijn lievelingslied. En ik heb het niet eens zelf geschreven, maar mijn broer hier heeft dat meesterwerk geschreven. Voor mij is “La Risa Bonita” het meest spectaculaire nummer dat we hebben.
Wat zijn jullie plannen en ambities voor de toekomst?
Cacha: Eigenlijk is het niet goed om plannen te maken. Altijd als wij plannen maken, gebeurt er iets, en moeten we alles weer veranderen. Dus we kunnen maar het beste van dag tot dag leven. Leven in het heden, want dat is het enige dat we hebben. We kunnen leuk plannen maken, maar soms vermoed ik dat we als mensen niet zelf in de hand hebben wat er gebeurt. Dat komt ergens anders vandaan. Waarvandaan weet ik niet. Want ik ben ook niet religieus.
Maar wat doen jullie morgen?
Cacha: Morgen geven we een concert. Dus morgen, nou ja, je weet het nooit. Maar er is een optreden afgesproken. We zullen zien. Wij gaan proberen er te komen en dan hopen we dat de andere partij hetzelfde doet.
Ik heb geen vragen meer, maar is er nog iets dat jullie kwijt willen?
Leo: We zijn de mensen van dit festival erg dankbaar, want we hebben begrepen dat het grotendeels vrijwilligers zijn. Dat is bijna iets van een andere planeet. Dat er nog mensen iets doen, omdat ze dat graag willen doen en dat iedereen met elkaar samenwerkt. Dat is een felicitatie waard. We hebben genoten en de mensen hier hebben ons enkele mooie momenten laten beleven, en jullie kunnen op ons rekenen. We komen graag nog eens terug.
Cacha: En ik wil ook nog zeggen dat dit een manier is om te laten zien dat het mogelijk is om als vrijwilliger iets professioneels van niveau te organiseren. Maar daarvoor moet je wel de handen uit de mouwen steken. We zijn hier op een mooie plek beland, met mensen die professioneel werk leveren. Dus van mijn kant ook mijn felicitaties daarvoor. Dank jullie wel.

Leo & Cacha: Graag gedaan. “ARRIBA LA VAINA HASTA
K CHOKE CHINA KON AFRIKA!” (vrij vertaald: “Volle kracht vooruit, totdat China op Afrika botst.”)