Om de mensen daarvoor los te maken, ze te laten dansen en meefeesten is interactie met het publiek belangrijk. Zij moeten voelen wat jij voelt en omgekeerd zal jij als artiest het publiek moeten aanvoelen. Wellicht hangt het samen met hun beroepskeuze. Teddo, maar dan onder de naam Richard Beharry (St. Lucia, 1974), en Pugistix onder de naam Gianward La Croes (Curaçao, 1974), hebben in het dagelijks leven een schoolklas te bespelen. Dat geldt niet voor Mega Master. Deze derde pilaar onder K-liber is in het normale leven bekend als Patrick Zimmerman (Curaçao, 1973). Hij werkt voor een transportbedrijf op Schiphol. Samen willen zij bewijzen dat K-liber geen eendagsvlieg is. Door stabiel in de Top 40 te staan willen zij een vaste plaats verwerven binnen de mainstream muziek. Oorspronkelijk was K-liber een in 1994 door Teddo Juice en Mega Master opgerichte vijfmansformatie. Drie van de oorspronkelijke leden zijn kort na de oprichting afgehaakt omdat ze een andere muzikale richting in wilden slaan. Hofleverancier artistieke inspiratie Pugistix was de meest voor de hand liggende aanvulling en gedrieën zijn ze verder gegaan. Toch is K-liber niet compleet zonder hun vaste dj "Amos" en geluidsman "Hitmaker". En wie bij de naam K-liber meteen aan het nummer "Loungen" moet denken, verlangt natuurlijk ook naamsvermelding van Michael Bryan.

Dat de heren in de muziek terecht zijn gekomen is niet zo vreemd. Hoewel geen van hen uit een familie met muzikanten komt, hebben allen een jeugd vol muziek en dans gekend. Enthousiast vertelt Pugistix over zijn familie van moeders kant die geen gelegenheid onbenut liet om een enorm feest te bouwen. Mega Master heeft zelf nog heel actief gedanst. Alle drie blijken in muzikaal opzicht natuurtalenten. Ze hebben geen enkele muzikale scholing en kunnen daardoor bijvoorbeeld geen noten lezen. Dit vormt voor de heren echter geen enkele belemmering. Het collectief heeft inmiddels een viertal albums uitgebracht en een vijfde staat op stapel. De eerste drie albums zijn opgenomen in het Papiamento, het laatste, vierde album is in het Nederlands. Voor het bereiken van hun doel zullen zij jaarlijks een goed album moeten uitbrengen en dan nog van zodanige kwaliteit dat het een vol jaar kan meegaan. Elk album heeft tot nu toe meerdere hits opgeleverd dus dat zit wat hen betreft wel goed. Hun werkwijze is verrassend eigentijds. Ze luisteren naar alles en halen daar vervolgens uit wat ze mooi vinden. Meestal begint Pugistix met een idee voor een refrein. Dat zingt hij dan in - in de studio - en stuurt het per MSM naar de anderen door. Vervolgens werken ze gezamenlijk het idee zowel qua tekst als muziek verder uit totdat het nummer zijn definitieve gestalte heeft gekregen. Deze gezamenlijke aanpak is illustratief voor de gang van zaken binnen K-liber. Ze hebben heel veel behoefte aan onderling overleg. Doordat ze dat in eigen hand houden, komen ze niet voor verrassingen te staan. Met z'n drieën komen ze er wel uit. Een manager hebben zij dan ook niet nodig. Ze hebben te maken met een platenmaatschappij en een boekingsbureau en zijzelf vormen de 3e partij die daar tussen in staat. Geen van deze drie musketiers claimt dan ook de baas te zijn. Maar… all animals are equal but some animals are more equal than others...

Zonder van een "baas" te spreken is wel duidelijk wie van de drie de grootste vinger in de pap heeft. Degene die voortdurend als woordvoerder op de voorgrond treedt is Pugistix. Daarbij komt dat hij ook nog eens de producer is en blijkens de verhalen ook moet worden beschouwd als motor en initiatiefnemer van het geheel. Als hun grootste wapenfeit tot nu toe beschouwen zij hun nominatie voor een TMF Award. Ze hebben hem weliswaar niet gewonnen, maar alles daar omheen gaf een geweldige voldoening. Deze zomer hopen zij hun grenzen te verleggen. Naast de gebruikelijke trip naar de ABC eilanden gaan ze ook toeren door Spanje. Daar zullen zij onder andere optreden in Salou en op Mallorca. Ze zitten nu al te genieten want ze spreken allemaal Spaans en zijn opgewonden over de nieuwe perspectieven die het geeft voor weer een volgende CD. Daarnaast lonkt ook de reggaeton, een genre dat precies in hun straatje past..... De tijd was te kort om alles te vragen wat wij wilden weten. Ze zaten krap in de tijd omdat ze beloofd hadden te komen kijken bij het optreden van hun collega. Dat optreden viel precies samen met ons interview. Nadat zij zich van ons hadden losgerukt, moesten ze nog even handtekeningen uitdelen aan een schare jeugdige fans. De pennen werden getrokken en daar kwamen de kostbare krabbels op armen en benen, CD's enz. Klassiek was natuurlijk de opmerking van een jongetje die zeer gedecideerd tegen zijn vader zei dat hij nu wel een plastic zak om zijn arm moest doen bij het douchen… Geduldig werd daarna nog geposeerd voor foto's en uiteindelijk konden ze nog net het staartje van het optreden van hun collega meemaken.

K-Liber (Ned/Curacao)