Hij haalt zijn inspiratie uit de changüí van de bergen rond Guantánamo, de ballades van de Cubaanse son, en steeds vaker uit de blazersarrangementen van jazzgrootmeesters zoals Pérez Prado en Beny Moré. Die toevoeging van blazers en keyboards, is nieuw voor Ferrer. Het titelnummer Tangible’ sprankelt met blazerpartijen die dansers de vloer op lokken. Ferrer heeft een eigen dynamisch Cubaanse palet ontwikkeld. Hij noemt het changüisa, de vrouwelijke vorm van het woord changüí, om het muzikale latino machismo aan de kaak te stellen. Het is een manier om de traditie te omarmen, maar niet slaafs te volgen.

De levendigheid van Ferrers opnames is te danken aan de spontane manier waarop ze worden vastgelegd. Ferrer komt regelmatig samen met een aantal vrienden en familieleden om bij hem thuis nummers op te nemen. En sommige partijen worden live opgenomen, zoals de marímbula, cajón, bongo, clave, tres, gitaar en piano. Zo blijft het echte live effect behouden. Ferrer weigert om het heden te laten dicteren door het verleden. “We vergeten dat veel dingen die nu als traditioneel en cliché worden beschouwd, ooit nieuw waren.” Op dit album maakt hij die verfrissende aanpak tastbaar oftewel “tangible”.